آن شب، دادلی در اطراف اتاق نشیمن برای خانواده در لباس با نام تجاری جدید خود رژه رفتند. پسران Smeltings tailcoats مارون، knickerbockers نارنجی و کلاه نی مسطح به نام قایقرانان میپوشید. آنها در حالی که معلمان به دنبال آن نبودند، ضربه های دست و پا زدن داشتند که برای ضربه زدن به یکدیگر استفاده می شد. این قرار بود که آموزش خوبی برای زندگی بعدی باشد.
همانطور که او در دادلی در knickerbockers جدید خود را نگاه کرد، عمو ورنون سعید gruffly آن چه افتخار لحظه از زندگی خود را انجام داد. اکل دولایکینز، او خیلی خوش تیپ و بزرگ شده بود. هری به خودش اعتماد نداد. او تصور می کرد که دو نفر از دنده هایش از تلاش برای خنده نمی ترسیدند.
* * *
وقتی هری برای صبحانه وارد آشپزخانه شد، بوی وحشتناکی پیدا کرد. به نظر می رسد از حمام ف بزرگ در سینک می آید. او رفت و نگاه کرد وان پر از آنچه شبیه کثیف کثیف در آب خاکستری شنا کرد.
"چه خبر است؟" پرسید: عمه Petunia. لب هایش همانطور که هستند هستند.
او گفت: "لباس مدرسه جدید شما."
هری دوباره در کاسه نگاه کرد.
او گفت: "اوه،" متوجه نشدم که خیلی مرطوب بود. "
عمه پوتونیا فریاد کشید: "احمق نیستی "من ریختن چیزهای قدیمی داودی برای شما هستم. این کار فقط زمانی انجام می شود که من تمام شده ام. "
هری به طور جدی این موضوع را تضعیف کرد، اما تصور می کرد که بهتر نیست بحث کند. او در کنار میز نشست و سعی کرد در اولین روز خود در Stonewall High فکر کند.
دادلی و عمو ورنون در هر دو با بینی چروکیده به خاطر بوی از لباس جدید هری آمد. عمو ورنون رومه خود طبق معمول باز و دادلی ضرب دیده چوب ذوب خود، که او انجام در همه جا، بر روی میز.
درباره این سایت